lifestyle 2.0

Vroeger dacht ik uitsluitend in duur of goedkoop. Veel geld weinig geld. Nu denk ik meer in winkelprijs en echte prijs. Ik heb me de afgelopen jaren verdiept in duurzaamheid en herkomst van producten en waar het na gebruik heen gaat. Want is vuilnisbak haalt het uit je leven maar niet uit de wereld.

Het lijkt me leuk om een paar van mijn eyeopeners te delen. Mijn streven is om niet perfect te zijn maar om me bewust te zijn van het verhaal achter een een product om op die manier keuzes te maken.

0) weigeren. Thanks, but no thanks. Een goodiebag bij een training bijvoorbeeld. Pen en notitieboekje zijn handig maar het tasje zelf heb ik teruggegeven. Serieus, dat gaat alleen maar in de kast liggen.

1) energie. Dit vind ik de leukste. Hoeveel energie kan ik besparen door pannen eerder van het vuur te halen en het eten na te laten garen? Door een extra trui aan te trekken? Door koud te douchen heb ik heel veel minder eczeem en douchen kost gemiddeld 3 liter gas voor elke liter warm water! En op het bollenveld had ik,net zoals mijn buurman, geen koelkast maar slechts een vriezer. De koelkastdingen bewaarde ik op en een koele plek in het huis.
Of een onzichtbare... waar komt de energie uit het stopcontact vandaan? De lawaaierige generator tijdens de bouw in Boodaville vond ik heel confronterend.

2) ook heel favoriet; optimaal gebruik van de middelen die ik heb. Mijn notitieboekjes van bonnetjes en oude enveloppen. In één autorit zoveel mogelijk dingen combineren. Hoeveel functies kan ik bedenken voor één item? Erg handig vooral wanneer ik alles alles op mijn rug meedraag...

3) ik denk... heb ik het écht nodig? Bij alles wat ik vast pak. Met name de dingen die ik na eenmalig gebruik weggooi. Neem nou toiletpapier. Mijn onderbroeken hergebruik ik toch ook? Dat kan ik ook best met de plaspapiertjes doen. Dus heb ik een oude pyjamabroek omgeknipt tot heerlijk zacht en absorberend toiletpapier.

4) schuursponsjes. Jarenlang mijn beste vriend geweest. Tot ik erachter kwam dat die sponsjes vaak gemaakt zijn van plastic en bij elke poetsbeurt breken er plastic deeltjes af die via het riool in het oppervlaktewater komen. De waterzuiveringsinstallatie kan namelijk geen (micro)plastics uit het water filteren. Veel shampoos bevatten ook microplastics om het te laten schuimen.

5) de afstand die eten aflegt oftewel foodmiles. Kiwi's en appels uit Nieuw Zeeland?! Avocado's uit Peru. Maar ook de bederfelijkheid van het eten. Vers eten dat snel bederft gaat me aan het hart omdat daar veel voedsel verspild wordt.

6) nieuwe kleren. Een katoenen t-shirt dat voor 3 euro in de winkel hangt. Hoe kan dat? Hoe hebben ze voor dat geld de katoen verbouwd, geoogst, gewassen, verwerkt tot stof, gekleurd, een t-shirt ontworpen en genaaid, naar Nederland verscheept en in een winkel verkocht? Iemand anders moet de werkelijke prijs betalen en dat zijn waarschijnlijk de werkers in slechte omstandigheden en de milieuschade in het productieproces (zoek maar eens op 'blauwe rivieren' of een tvserie van afgelopen jaar genaamd 'genaaid'). Ik koop zo veel als ik kan tweedehands en wat ik nieuw koop, niet meer dan wat ik nodig heb.