Lijnzaadolie

Ik werd op een ochtend wakker en ik dacht, vandaag heb ik zin om te gaan schilderen. De huizen in Boodaville hebben houten deuren en om deze te onderhouden voorzien we ze elk jaar van een laagje lijnzaadolie. Lijnzaadolie is een milieuvriendelijk alternatief om het hout te beschermen tegen invloeden van buitenaf.

Schilderen is spelen. Alle kiertjes en gaatjes, de optie om in detail naar de deur te kijken waar ik dat normaal nooit zou doen. Ik denk terug aan de mensen en de processen van het maken van deze deuren. En lijnzaadolie is heerlijk spul. Het ruikt lekker en als ik het op mijn huid of kleren krijg maakt dat niet uit. Oh, ik olie ook meteen de tafels. Die kunnen ook een extra beschermlaagje gebruiken.

Dit is een voorbeeld zoals ik er inmiddels vele heb. Ergens, bedenk ik me, heeft mijn leven me altijd al deze kant op geduwd. Mijn heftige allergische reacties op verf en vers stucwerk. En nu, vraag ik me af, hoe gezond is het eigenlijk om in een huis te leven waarin zoveel materialen verwerkt zitten waar ik zo heftig op reageer? Misschien komt daar mijn grote behoefte aan frisse, schone lucht wel vandaan.

De volgende dag ruikt het hele huis naar lijnzaadolie. Ook ikzelf ruik nog steeds naar lijnzaadolie. De deuren en tafels hebben een diepere, glansrijkere kleur. Eer van mijn werk. Ik vind het heerlijk.