peasants en boeren

“Peasants, zegt ze, bevredigen hun eigen primaire behoeften. Ze telen hun eten, hebben het huis waarin ze wonen zelf gebouwd, en maken vaak hun eigen kleren. De meeste peasants verzamelen geneeskrachtige kruiden, behandelen hun zieken en voorzien hun familie van entertainment. Ze genieten deze zelfvoorzienendheidheid, ze hebben tijd, ze voelen blijdschap. Hun cultuur is integraal, het is logisch.

Boeren, in contrast, telen gewassen om te verkopen. Met wat ze verdienen kopen ze eten, bouwmaterialen, kleren, entertainment en een ziektekostenverzerkering. Een onderdeel van dit bestaan is het rijden naar de winkels, belasting betalen en wellicht hun kinderen laten studeren. Daar bovenop moeten ze machines kopen, zaden en gewasbeschermingsmiddelen. Boeren hebben geen tijd om het plezier te voelen in het bevredigen van hun eigen behoeftes, dus kopen ze hun plezier. Bijvoorbeeld door te gaan shoppen of uit te gaan.”

Het verschil tussen peasants en boeren in Mexico volgens Ana Stern. Dit citaat (vrij vertaald door mij) komt uit het boek The hand-sculpted house geschreven door Ianto Evans, Michael G. Smith and Linda Smiley. Een goede vertaling van peasants heb ik niet kunnen vinden. De boeren in dit verhaal zijn enkel bedoeld als voorbeeld omdat het zo gemakkelijk is om het voor je te zien. Het zet me aan het denken. Het maakt me bewust hoeveel dingen in ons leven een keuze zijn.

Als ik zachtjes aan de appelboom schud (=vragen of haar fruit rijp is) en ik eet de ene appel die op de grond valt... Er is niks dat me zo goed smaakt of wat me zo'n rijk gevoel geeft als die ene appel. Ik heb geprobeerd het in woorden te vangen, maar ik kan het niet omschrijven. Toen ik vanochtend mijn dagelijkse appeltje in het voedselbos stond te eten dacht ik... Ja, dit is het peasant gevoel dat Ana omschrijft.