Tijd om mijn dromen te volgen...
Door: Eline
Blijf op de hoogte en volg Eline Jessica
20 Juni 2012 | Nederland, Amsterdam
Tijd om mijn dromen te volgen..
... ja, dat ga ik doen. Stiekem droom ik er al heel lang van om op reis te gaan. Gewoon ergens naar toe te gaan, ergens een slaapplaats te vinden en de volgende dag maar verder te zien. Eerst met mijn fietsje, toen te paard, dat was het plan. Maar dat is er natuurlijk nooit van gekomen. Nu komt het er wél echt van. Want de huur van het huis is opgezegd. Ik heb me uitgeschreven van mijn opleiding. Het visum is aangevraagd. Het vliegticket geboekt. Wij gaan. Tim en ik gaan samen de wereld in, we starten in Medan, Indonesië. We reizen rustigjes zuidwaarts, zien wel waar we uitkomen, zien wel waar we slapen. Tot we in Australië zijn. In Australië gaan we naar Marto en Louise. Terug naar de boerderij. Marto zei al tegen mij voor ik daar vertrok afgelopen najaar 'One day, you'll become an Australian citizen'.
Ook ben ik afscheid aan het nemen van de Vindsvisir. Dit is wat ik geschreven heb in het lentenummer van 2012:
In mijn tijd als redactielid heb ik tientallen mensen geïnterviewd. Ik heb veel geleerd, niet alleen over ‘hoe schrijf en interview je het handigst’ maar ook over de verhalen van mensen. Onder andere Mieke Roelse die omgekeerde heimwee had naar IJsland. Of Eline Schrijver die na 3 jaar zomaar stopte met haar vierjarige studie en permanent naar IJsland vertrok. Vol begrip heb ik geluisterd, maar wat klonk het allemaal ver weg, haast onwerkelijk.
Afgelopen najaar is een korte stage in Australië zo goed bevallen dat ik het vliegtuig terug naar Nederland zonder mij heb laten vertrekken. Inmiddels ben ik weer in Nederland, heb ik drie van mijn vier studiejaren afgerond en heb ik omgekeerde heimwee. En ik ga net zoals Mieke en Eline destijds mijn droom achterna. Deze zomer vertrek ik voor langere tijd naar Australië. Nu komt het ineens heel dichtbij.
... ja, dat ga ik doen. Stiekem droom ik er al heel lang van om op reis te gaan. Gewoon ergens naar toe te gaan, ergens een slaapplaats te vinden en de volgende dag maar verder te zien. Eerst met mijn fietsje, toen te paard, dat was het plan. Maar dat is er natuurlijk nooit van gekomen. Nu komt het er wél echt van. Want de huur van het huis is opgezegd. Ik heb me uitgeschreven van mijn opleiding. Het visum is aangevraagd. Het vliegticket geboekt. Wij gaan. Tim en ik gaan samen de wereld in, we starten in Medan, Indonesië. We reizen rustigjes zuidwaarts, zien wel waar we uitkomen, zien wel waar we slapen. Tot we in Australië zijn. In Australië gaan we naar Marto en Louise. Terug naar de boerderij. Marto zei al tegen mij voor ik daar vertrok afgelopen najaar 'One day, you'll become an Australian citizen'.
Ook ben ik afscheid aan het nemen van de Vindsvisir. Dit is wat ik geschreven heb in het lentenummer van 2012:
In mijn tijd als redactielid heb ik tientallen mensen geïnterviewd. Ik heb veel geleerd, niet alleen over ‘hoe schrijf en interview je het handigst’ maar ook over de verhalen van mensen. Onder andere Mieke Roelse die omgekeerde heimwee had naar IJsland. Of Eline Schrijver die na 3 jaar zomaar stopte met haar vierjarige studie en permanent naar IJsland vertrok. Vol begrip heb ik geluisterd, maar wat klonk het allemaal ver weg, haast onwerkelijk.
Afgelopen najaar is een korte stage in Australië zo goed bevallen dat ik het vliegtuig terug naar Nederland zonder mij heb laten vertrekken. Inmiddels ben ik weer in Nederland, heb ik drie van mijn vier studiejaren afgerond en heb ik omgekeerde heimwee. En ik ga net zoals Mieke en Eline destijds mijn droom achterna. Deze zomer vertrek ik voor langere tijd naar Australië. Nu komt het ineens heel dichtbij.
-
20 Juni 2012 - 19:01
Annette:
Wauw Eline wat geweldig dat je dit avontuur gewoon aandurft!
Heel veel plezier gewenst op je droomreis. Wanneer vertrek je?
Groetjes, Annette -
20 Juni 2012 - 19:11
Ashley:
Gaaf dat je het toch gaat doen! Wanneer vertrek je? dan moeten we daarvoor nog maar een keer afspreken, anders duurt het waarschijnlijk nog heel erg lang. Maar ik vind het super leuk voor je, eindelijk ga je weer. Zo voelt dat toch voor je?
Groetjes -
21 Juni 2012 - 08:11
Jan:
Ik weet hoe veel het voor mij betekend heeft om lange tijd weg te zijn uit Nederland. Nu met de boerderij kan ik niet meer weg.
Drie jaar studie is niet genoeg om uit je te halen aan intellectuele uitdagingen wat er in zit, maar voor mij logsich dat je deze uitdaging eerst aangaat.
En je schrijft er meteen weer interessant over.
Ik hoor vast binnenkort meer. -
21 Juni 2012 - 13:49
Claudia:
Ik hoop dat jouw wensen en dromen uitkomen en jij ergens op de wereld je plekje gaat vinden.
Ik ga er vanuit dat ik eerstdaags weer op een plek kom en roep:
"heeeeeee Eline" en geniet van de onverwachtse ontmoeting.
en ik weet zeker, die gaat er komen!
Let goed op jezelf, Dikke knuf!
Claudia
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
