Komkommer, zumba & rodeo!!

10 september 2011, 21:00, Townsville. Terug in ons oude vertrouwde Reef Lodge hostel. Gisteren hebben we een heerlijk hangdagje gehad in Cairns. De laatste dingen die we wilden kopen nog gekocht, lekker aan het zwembad gelegen en natuurlijk ook in het zwembad gelegen (het was 31 graden :D ) en een ijsje gegeten. Dat was eigenlijk hoe onze dag eruit zag. En hoe het eind van de dag eruit zag? Rood. Verbrand. Ik was de dag ervoor al verbrand op het rif. Al snorkelend is er een scheiding in mijn haar ontstaan waardoor mijn hoofdhuid voorrood en heel pijnlijk is op die plek. En aan het zwembad in Cairns bleek factor 30 ook niet genoeg; mijn schouders die de volgende dag een backpack moeten dragen zijn ook verbrand. En het randje boven mijn bikinibroekje, hahaha! Een -randje gemist op mijn onderrug… Een echte niet-gesmeerd rand. Maargoed, ik meende me te herinneren dat komkommer zo fantastisch werkt tegen zonnebrand. Die middag op de groente- en fruitmarkt had ik een komkommer gekocht om mijn verbrande hoofd te koelen. Dus ’s avonds zaten we op onze kamer gewapend met de komkommer. Mirije heeft plakjes komkommer overal op mijn hoofd gelegd en uiteindelijk is ze komkommer gaan uitknijpen op mijn hoofd terwijl ik mijn schouders depte met de komkommer. En het heeft gewerkt! Mijn schouders zijn niet meer rood en ik kan mijn haar inmiddels weer redelijk kammen. Het ziet er ook werkelijk minder rood uit. Wonderlijk… de douche rook daarna trouwens wel heel erg naar komkommer. En wat degene gaat denken die ons prullenbakje leegt dat weet ik ook niet…

Vrijdag aan het eind van de dag was er zumba op de Esplanade. De Esplanade is de boulevard van Cairns waar het zwembad is, een aantal grote grasvelden, het strand dat bijna altijd onder water staat en… ons hostel. Voor ons allebei was het de eerste keer zumba en ja, het was een eye opener. Want de pasjes die Christina Aguilera danst in de videoclip van Dirrty, dat was ongeveer de stijl die we gedanst hebben. We stonden denk ik wel met 100 man te dansen op dat grasveldje (een andere dan de vorige keer, want die was kapot gedanst). De danspasjes waren simpel en deden me verdacht veel denken aan die videoclips. Zo heb ik nog nooit gedanst dus ik heb veel geleerd. En aangezien iedereen mee deed (jong en oud, dik en dun) hebben we lekker mee met billen en borsten geschud. Wij hebben wat te showen in de Bossche kroegen, hahahaha! Na een uur en heel veel zweet verder ging iedereen zijn eigen weg. Een ding is zeker: Zumba is ideaal als je 1) gewicht kwijt moet 2) lekker wilt dansen met een hoop mensen die het ook niet kunnen 3) danspasjes leert die je nog nooit eerder geprobeerd hebt of 4) wilt zweten.

Vanochtend ging de wekker vroeg en begon de reis naar Ingham, waar vandaag een rodeo is. Ingham is klein en de rodeo in het dorpje zelf dus het geniale plan was om met de eerste bus van Cairns naar Ingham te gaan, daar de dag te kijken en de laatste bus door naar Townsville te nemen. Het idee van de eerste bus nemen was bij meer mensen binnen gedrongen; we kregen zelfs plaatsen aangewezen. De bus was het blijkbaar niet zo eens met eerste bus zijn, die had problemen met de luchtdruk. Die behoort normaal gesproken 6 bar te zijn maar de metertjes waren uitgeslagen tot aan de maximale waarde, 12 bar, en met een groot waarschuwingsteken op het dashboard stonden we aan de kant van de weg. Tof. We hadden maar 5 uur op de rodeo tot de volgende bus ging, stonden we daar… De buschauffeur is er op de een of andere manier in geslaagd om de druk laag genoeg te krijgen om verder te rijden en met wat verkeersopstoppingen door wegwerkzaamheden kwamen we uiteindelijk een uur te laat in Ingham aan. Die verkeersopstopping was me ook nog wat. Want er stond een mannetje met een stopbord op de weg en die is daar 20 minuten stug blijven staan. Ze waren een nieuwe weg aan het maken en hier in de bergen schijnen ze daar nogal eens dynamiet voor nodig te hebben. Vandaar dat ze even de weg geblokkeerd hadden.
De weg bracht ons ook nog door Cardwell en Tully, de plekken die het hardst getroffen zijn door cycloon Yasi afgelopen zomer. Heen wisten we niet wat er gebeurt was, nu wist ik wel wat het geweest was en dan kijk je er toch heel anders naar. Ik heb zelfs een auto gezien met een sticker ‘you can kiss my “Yasi” Queensland won’t be beaten!’. Heel stoer! En de delen onderweg die niet door de cycloon getroffen waren, waren verbrand. Net zoals op de heenweg hebben we weer vele verbrandde hectares gezien, met als enige verschil dat ik nu ook het regenwoud zelf heb zien branden….

Maar we waren in Ingham. Joepie! Met onze zware backpacks zijn we gaan lopen en door de locals naar de ‘showgrounds’ van Ingham gewezen, wat maar een kwartiertje lopen bleek. En het belangrijkste: Ingham is vlak. Dat loopt makkelijk. Bij de rodeo aangekomen zijn we op een bankje gaan zitten en we zijn er niet meer vanaf gekomen. We hebben veel kunsten gezien die in Nederland niet vertoond worden (en ook dingen die ze in Nederland wel doen). Barrelracing waarbij de paarden zo snel mogelijk om 3 tonnen heen moeten wenden gebeurt in Nederland ook. Kalfjes vangen met lasso’s, alleen of met zijn tweeën was echt vakwerk. Het grotere werk was van je paard springen, op een kalf springen en deze op de grond werken en het echte echte werk was het stierrijden. Wie het langst blijft zitten. En die stieren gaan tekeer! Zou ik ook doen met een strakke band om mijn lenderen… En tegen de tijd dat ze hun ruiter afgeworpen hadden draaiden ze zich om met als doel iedereen die ze tegen kwamen op de hoorns te nemen. Om de stier af te leiden liepen er een aantal ‘clowns’ rond die de stier afleidde zodat de ruiter weg kon komen. Dat waren wel gewaagde mannetjes die vaak net op tijd op een hek konden klimmen maar ik heb ook gezien dat ze een stukje op de hoorns van de stier mee mochten liften. Auw. De EHBO-post had het druk want ook de ruiters kwamen er niet altijd ongeschonden vanaf. Zij liever dan ik.
Er zaten een paar stieren tussen die het spelletje heel serieus namen; ze joegen alle clowns het hek op en weigerden de ring te verlaten –dan gingen ze gewoon dwars door het hek weer terug de ring in. Hele mooie, trotse dieren. En wat een fantastisch beenwerk, daar kunnen ze in Nederland nog veel van leren!

Ook de paarden ontkwamen niet aan het ‘broncorijden’. Groene dieren werden opgezadeld (of ongezadeld) met een ruiter de ring in gestuurd. En wel met een band om hun lenderen die ze stimuleerde flink te bokken. De paarden waren blijkbaar gemakkelijker uit te zitten want als de ruiter het 10 seconde uithield dan werd het jonge paard klem gereden en sprong de ruiter over op een ander paard. Meteen daarna werd de bronco van de lenderenband verlost.

Wat betreft dierwelzijn had ik weinig moeite met de barrelracing, lassowerpen en stierenrijden. De stieren leken er heel koel onder en leken het spelletje haast mee te spelen. En na zo’n rodeo worden ze hamburgers want dat is uiteindelijk waar ze voor geboren zijn. Maar de paarden, de bronco’s… sommige waren ook koel en waren weinig onder de indruk van de spontane ruiter, anderen waren heel bang. Eentje ging zelfs liggen van angst en weigerde overeind te komen. Hier had ik wel echt moeite mee. Wat moet er van die paarden komen? Moet iemand die weer rechtbreien tot het een rijpaard is? Of worden ze paardenworst? Voor de dieren lijkt me het eerlijkst als het laatste gebeurt… Maargoed dat weet ik dus niet.

Alles bij elkaar was het een heel spektakel en waren de stieren en kalveren veruit in de meerderheid ten opzichte van het bronco rijden dus het was een geweldige middag. Heel gaaf om een keer meegemaakt te hebben! De bus naar Townsville was gelukkig op tijd (anders waren we te vroeg van de rodeo vertrokken, moet je je voorstellen…) en om 7 uur ’s avonds waren we in het hostel. Morgenochtend om 7 uur nemen we de bus naar Mount Isa, waar we ’s avonds om 7 uur aankomen. De volgende ochtend om 10 voor 7 nemen we de bus naar Yandarlo. Yandarlo is de bushalte het dichtst bij de farm, we komen hier om 8 uur ’s avonds aan. Dan hebben we alles bij elkaar een slordige 2200 km afgelegd. Gelukkig is het grootste gedeelte van de weg (zo’n 1800 km) kaarsrecht en heel kaal, zoals jullie in het eerste filmpje hebben kunnen zien…