veehouderijlessen en sneeuwballengevechten

1 januari 2021
De eerste dag van het nieuwe jaar. Drie lammetjes. En een berg liefde.

Gisterenochtend ben ik meegeweest naar de schapen omdat er een ziek was. Ik was zelf ook nog niet helemaal hersteld maar wilde het dier graag zelf zien. Echter, in de stal viel mijn oog direct op een ander schaap. “Die. Separeren.” De meiden waren wat verbaasd. Waarom dan? “Het is die blik in haar ogen.” Tja, hoe leg je dat uit?

Die avond lag er een lammetje naast dat schaap. Ik vond het niet zo verrassend maar de meiden hebben mij direct als superheld bestempeld en het verhaal werd uitgebreid verteld bij het oudjaarsdiner, waar het met applaus en gejubel gehuldigd werd. En de meiden besloten per direct bij mij in de leer te gaan.

De volgende ochtend hebben we een korte sessie gehad in de schapenstal, allemaal met een lammetje op schoot. Op mijn beste Spaans.

Terug thuis ontdekte is dat ik een pannendeksel in het gezamenlijke huis had laten liggen vanochtend. Sabbelend op een lepel miso liep ik naar de keuken om het missende object op te haalde. Daar onthaalde Kati me heel hartelijk. “De meiden zijn dol op je. Je mag niet vertrekken van ze.” Ik gaf haar een knuffel en zei “ik wil ook helemaal niet gaan.” De meiden verschenen vanuit de eetzaal. “We hebben een deal voor je. Je gaat dit voorjaar terug naar Boodaville, maar elke winter kom je hier.” “Deal.” Vervolgens hebben we formeel handen geschud en handtekeningen gezet, met Kati als getuige. Ik liep terug naar huis met de deksel en de lepel miso nog steeds in mijn mond en bedacht me dat het jaar niet beter had kunnen beginnen.

Vandaag, 4 januari
Dus nu hebben we dagelijks veehouderijles. Het is de basis van de basis en ik probeer zoveel mogelijk de onderwerpen te linken aan gebeurtenissen in de schapenstal. En het is een doorslaand succes, steeds meer mensen zijn geinteresseerd, komen en stellen vragen. Ik sta ervan te kijken hoe open en geinteresseerd ze zijn. Het is heerlijk om dingen uit te leggen en ik moet zelf ook de boeken weer in duiken om details op te halen wat leuk en stimulerend is.

Het sneeuwt al dagen en het wordt alleen maar kouder (maximumtemperatuur -5 zei iemand). Dus veehouderijlessen bij de kachel is een fantastische manier om de tijd door te brengen. De sneeuw is prachtig. De stuifsneeuw die glinstert in de ochtendzon... het geluid en het gevoel van lopen over sneeuw.... Ik vind het heerlijk.

Tijdens de maandagmeeting vandaag zat te reflecteren op de ontwikkeling van mijn Spaans. Ik ben op een maandag aangekomen, letterlijk tijdens die meeting. Toen keek ik de keuken rond, naar al die nieuwe gezichten die binnenkort vertrouwd zouden zijn. De derde week moest ik iets zeggen, en na een hele tijd mentaal repeteren kon ik op het moment van spreken alleen maar stotteren en woorden door elkaar halen. De vierde week was ik blij dat ik niks te zeggen had en gewoon mijn mond kon houden. Vandaag, tijdens mijn zesde meeting kondigde ik mijn veehouderijlessen aan, maakte iemand een grapje en haakte ik daarop in. Naderhand hebben we een groots sneeuwballengevecht gehouden met jong en oud terwijl de sauna aan het opwarmen was.