Hoe is het huis?

Hoe is het? Hoe is het huis? Dat zijn de meestgehoorde vragen van de afgelopen dagen. Ik heb gisteren een nieuwe laptop gekocht dus ik kan eindelijk een update typen. Laat ik voor het gemak Singapore, de reis en vooral het vertrek op Schiphol skippen (dat was een blog op zich...) en beginnen bij dat wat iedereen zich afvraagt. Hoe is het? Hoe is het huis?

Het is goed. Ik ben weer terug ingetrokken bij Jesse omdat mijn huisje in leegstand toch in niet zo'n goede staat bleek te verkeren en niemand de beslissing voor mij durfde te maken. De eerste twee dagen in Nieuw Zeeland scheen de zon en was het bijna 15 graden. Jesse had griep en ik had flink last van mijn jetlag dus we lagen gezellig samen voor pampus. De derde dag zijn we bij het huisje gaan kijken en dat was inderdaad teleurstellend... Niet zo modern is oke, een lelijk kleurtje is iets wat een pot verf op kan lossen, maar de gaten in de muur, de schimmel op het behang en de ramen die niet sluiten is iets wat de verhuurder behoort op te lossen. Net zoals het plaatsen van een wc deur trouwens. Tot zover mijn huisje op Otewa road...

Die middag de zoektocht begonnen naar andere opties. Internet (op mijn telefoon, want ik had nog geen computer...), makelaars, kranten. Veel gebeld en uiteindelijk 4 huizen te bezichtigen de volgende dag op vrijdag. Dus vol goede moed begonnen en aan het eind van de dag doodmoe teruggekeerd. Na elke bezichtiging een lijstje gemaakt met plus- en minpunten. Maar eigenlijk was er maar een huis waar ik blij van werd. Dus de andere huizen heb ik afgezegd en dit huis heb ik toegezegd.

Het huis dat het geworden is is grappig genoeg dat van Jesse's broertje Ben. Ik krijg dus een huisgenoot en waarmee ik het prachtige huis deel. Ben woont er nog niet trouwens, ik denk dat hij er volgende maand pas in trekt... Het is heel erg groot met een grote woonkamer/keuken en een terras met openslaande deuren met wijds uitzicht over de bergen richting Kawhia met bos en gras. Het is supernieuw, modern en brandschoon. Het andere uiterste in vergelijking met Otewa road aldus Jesse. Het is aan de hoofdweg maar met een lange oprit net achter een heuvel dus heerlijk rustig. Met de auto sta ik in precies 5 minuten in Otorohanga en in een klein kwartier op de boerderij. Ben en ik hebben de boom al gekozen waar de hangmat in komt en nog veel meer plannen voor de tuin, iets met een grote groentetuin en een grasveld om op blote voeten in te lopen. Kortom we zien het al helemaal voor ons. Dat ik nu een huisgenoot heb is iets waar ik even aan moest wennen, ik wilde eigenlijk heel graag alleen wonen, maar misschien is het niet verkeerd om iemand in de buurt te hebben die hier de weg weet. Ik sta tenslotte nog steeds helemaal alleen aan de andere kant van de wereld...

Vandaag regent en waait het zo hard dat de stroom al 3 keer uitgevallen is. Ik kan in principe meteen in het huis trekken maar doe maar effe niet vandaag. Ook met werken ben ik nog niet begonnen; door mijn zoektocht naar woonruimte en mijn jetlag en bovendien is op de boerderij nog weinig te doen omdat alle geiten hoogdrachtig zijn, droogstaan en nog maar een paar geiten afgelamd hebben. Stilte voor de storm dus maar ik maak dankbaar gebruik van de stilte. Ik verwacht snel te verhuizen en hopelijk kan ik snel beginnen met werken!