Het lijkt wel sinterklaas

Jaaaaaa dat was mijn vorige verslag ook al. Maar nu helemaal!! Afgelopen week stond er een grote doos in de keuken. Geadresseerd aan Jón en Eline. Met als afzender Tim. Ik ben maar zo brutaal geweest om hem open te maken, hahaha. En hij was voor mij!

Echt ge-wel-dig zo leuk!!! Schuddebuikjes, vlokken (we hadden de hagelslag de dag ervoor opgemaakt, wat een timing :D ) brieven, een mok, een doosje overlevingsgebruiksvoorwerpen, boeken, kaarten, een usb-stick en heeeeeeeel veel eten. Het was maar goed dat ik die doos open had gemaakt anders was er een hoop voortijdig verdwenen...
Afijn zo blij als een kind een uur bezig geweest met ontdekken wat er allemaal wel niet in zat.
Bedankt Tim, Danielle, Ilse, mam en opa & oma!!!

Afgelopen week veel gezellige gasten gehad, atentoe een gekke situatie (iemand komt, bekijkt de kamer en het guesthouse, wil meteen betalen en vertrekt weer zonder spullen in de kamer te zetten/sleutel mee te nemen?? Hij is uiteindelijk wel teruggekomen en gebleven trouwens). Verder ben ik veel alleen geweest (zowel met als zonder kinderen) omdat de merries die gedekt moeten worden naar de hengst gebracht zijn. Kantata maarliefst helemaal naar het zuiden, Jón en Eline zijn om kwart over 7 's ochtends vertrokken en kwamen net voor 11 uur 's avonds terug. Maar dat Kantata nu bij DE Orri staat maakt alles weer goed.

Verder lekker paardgereden, met als hoogtepunt dat we van de week met de kudde op pad zijn geweest. Ik had dat nog nooit gedaan, had geen idee wat ik moest verwachten en het enige wat ik kon doen was vertrouwen op mijn paard en maar zien hoe het zou lopen. Die ochtend is er echt een knopje omgegaan en gaat het rijden zoveel beter. Dat was dus wat ik moest leren: vertrouwen op het paard en we zien wel.

Vandaag hebben we de schapen naar het hoogland gebracht. Met een vrachtwagen die veel weg had van een doolhof maar plaats bood voor een kleine 100 schapen inclusief lammeren (de lammeren zijn overigens al bijna even groot als de moeders!!) In het hoogland was het koud, het waaide heel hard. Maar het was zo mooi. Echt geweldig. Ik heb wat bloemetjes meegenomen en die probeer ik nu te drogen.

Toen we terugkwamen uit het hoogland hoorde we op de radio dat er weer een vulkaanuitbarsting begonnen is. Niet de verwachte Katla of Hekla maar iets onder Vatnajökull (grootste gletsjer van IJsland). Het waterpijl in een smeltwaterrivier is sterk gestegen. Dat is wat ik tot zover op mijn allerbeste IJslands heb begrepen. Ik ben benieuwd...