Ik kom op de radio!

Een goede opmerking van opa en oma: mail omroep brabant eens. Kan ik mooi verslag doen van de situatie op IJsland. Nou nog geen kwartier later had ik mail terug, of ze me konden bellen in de radio uitzending... ja hoor! Leuk! Morgen om 17:45 Nederlandse tijd word ik gebeld door Omroep Brabant radio. Rond die tijd zal ik ook wel in de uitzending komen, luisteren allemaal!

En nog meer nieuws; jaja, ik heb voorpaginanieuws. Neem maar eens een kijkje op de voorpagina van deze website... en wie staat daar?? Tadaaaaaaaa...

Nou blijkbaar is het dus een bijzonder verhaal. Terwijl ik het idee heb dat mensen op IJsland dat wel mee vinden vallen, inclusief ikzelf. Het is er gewoon, het hoort er gewoon bij en het is vooral heel naar voor de boeren in het zuiden. Omdat ik hier zelf ook op een boerderij zit ga je je een beetje voorstellen wat de gevolgen zouden zijn als hier ruim een decimeter as zou vallen. Nou... dan is er sowieso een groot probleem. Met een IJslandse kijk erop: zien we dan wel.

Vandaag is Eline met de kinderen naar Reykjavik. Om te shoppen. De bus deed er 4 uur enkele reis over, met eigen auto en wellicht iets korter pauzeren gaat het wel wat sneller maar 240 km is toch een hele afstand om bij een plek te komen waar je een beetje fatsoenlijk inkopen kan doen. Ik had Eline eerder vanavond aan de telefoon en ze waarschuwde al hoeveel spullen ze gekocht hadden... ik ben benieuwd.

Verder hoorde ik een wild gerucht dat Hekla aan het uitbarsten zou zijn. Dat is gelukkig niet zo maar de rede dat men dat dacht vind ik wel erg grappig; de webcam die op Hekla gericht staat hebben ze op de dichtbij gelegen Eyjafjallajökull gezet, zonder de naam van de vulkaan erbij te veranderen. Dus kwamen er op internet beelden van een uitbarstende vulkaan met als bijschrift dat het Hekla zou zijn...

De dagen gaan zo hun gangetje. Drie jonge merries die een weekje van de berg zijn gehaald om wat makker te worden zijn weer terug op de berg. Jeetje wat waren ze blij om weer bij hun vriendjes te zijn! Erg leuk om te zien. Net zoals het erg leuk om te zien was hoeveel meer vertrouwen ze in mensen hadden na een week. Ondertussen zijn de schapen druk bezig met aflammen. Ongeveer elk uur loopt er iemand door de stal om ze in de gaten te houden. En dat is wel nodig ook, ik ben echt stomverbaasd over hoe weinig ruimte er in een schaap zit in vergelijking met een geit. Geen wonder dat ze zo vaak geholpen moeten worden...

Over schapen gesproken. Vanochtend voor het ontbijt even een rondje gelopen. Een schaap was bezig met aflammen, 1 pootjes en een neusje voelbaar, alles prima, met rust laten. Een half uur later echter hing het lam er half uit en zat behoorlijk klem. Jón heeft hem eruit gekregen, bleek er nog een in te zitten. Ondertussen was het tijd om te voeren en ja eten... eten gaat voor alles volgens dat schaap. Haar pasgeboren lammetje liet ze in de steek en van de tweede stak het kopje met twee pootjes al naar buiten terwijl ze rustig het graan op stond te kauwen. Raar beest.

Gisteren sneeuwde het zo hard dat er buiten niks te doen was. Ben me maar met het schoonmaken van het guesthouse gaan bemoeien. Wel balen, want ik was heel de ochtend binnen in de paardenstal geweest terwijl het goed weer was en toen ik 's middags een paar paarden wilde gaan rijden... was alles wit. Welcome to Iceland.